Seviyorum lan bu adamı. Galatasaray ile çıktığı ilk maçta gördüğüm Barış'a çok gülmüştüm. Hani olur ya teknik namına pek bir şey vaad etmese de azimlidir, savaşır sahada. Belki sürekli olarak düşüp kalkmasından dolayı bu görüntüyü vermiştir ve yüzümü güldürmüştür ama cidden canını dişine takarak oynayan bir oyuncu olduğunu söyleyebilirim.
Belki bu sürekli yerlerde gezinen hali içimde kendisine karşı bir "yazık lan, bak nasıl azimli çocuk" düşüncesi oluşturmuş ve bu sebeple kendisine bir sempati beslemiş olabilirim ama şunu da açıkça belirtmek isterim ki buraya geldiği günden bu yana katettiği yol azımsanamaz. Kendisi benim gözümde orta sahada çok iyi bir yedektir, hatta olur da Bahamalar'da denize vuran bir dalga Linderoth'u sakatlarsa (ihtimaller dahilinde) ilk 11'i bile zorlayabilir.Maccabi Netanya maçında attığı ilk golde taraftarla sevincini paylaştıktan sonra reklam tabelalarının üzerinden atlarken yine tepetaklak oldu, o ilk gün geldi gözümün önüne. Ya bu adam var ya...Neyse bir şey demiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder