Siz kovamazsınız ben istifa ederim

Türk futbolunda çok garip bir döngü var;

Bir teknik adam kovulduğunda hemen bir kanalın futbol programında yorumcu olarak göreve başlıyor. Her türlü klişe cümleleri kullanarak kendine yer ediniyor, 5 tane sallıyor 3 tanesi tutuyor, bir anda "ordinaryus futbol adamı" oluyor, iddaacılar o yorum yapmadan kupon yapmıyor. Sonra ligin ikinci yarısının başlangıcıyla beraber teknik direktör öğütücüsü takımlarımız birer birer soykırıma başlıyor, takım şampiyonluğa oynasa bile ard arda 3 yenilgiden sonra teknik direktör kovuluyor, 3 gün içinde de yorumlarıyla gecelerimize renk katan (siyah da bir renktir) arkadaşı takımın başına getiriyor.
Bu esnada kovulan teknik adam 2 hafta içinde başka bir kanalda yorum yapmaya başlıyor. İşe yeni gelen teknik adamımız kendi yetenekleri sayesinde değil, oyunculardaki "yeni gelen teknik adam hırsı" adını verdiğim psikoloji sayesinde ligin sonuna kadar rahat rahat götürüyor. Takım ligden düşmüyor, başkan memnun, taraftar memnun, açıklamalar da aynı yönde "Teknik direktörümüze güveniyoruz" ve türevleri. Sonra yine bir şeyler kötü gidiyor ve ilk yarının son 2 haftasıyla beraber teknik direktörün suyu ısınıyor. İkinci yarının başlaması da makus talihi engelleyemiyor ve ard arda alınan 3-5 kötü sonuç teknik direktörümüzün sonu oluyor. Bu esnada ta geçen sezon kovulan eski teknik adam/yeni yorumcumuz çoktan ün yapmış oluyor ve 3 güne tekrardan takımın başına geçiyor.

Total Türk futbolu budur, kovulanın yerini bir önceki kovulan doldurur. Birisi Hikmet Karaman mı dedi? Kendisi bildiğim kadarıyla bütün Ankara takımlarını çift dikiş çalıştırdı. Ersun Yanal Lig TV'de yorum yapmaya başlamış bile. En kralı da Yılmaz Vural tabi ki.